Lieve Warner,
We nemen afscheid van jouw man. En hoe trots mogen we zijn dat jullie elkaars man waren. Dat is niet altijd vanzelfsprekend geweest.
En van wat voor een man nemen we afscheid? Een hele bijzondere, in al zijn facetten!
Mijn eerste ontmoeting met Ronald was heel apart. Het was aan de bar in de sociëteit van SSR-R. In benevelde toestand en gestimuleerd door enkele vriendinnen probeerde hij bij mij te ontlokken dat wat hij – achteraf – zelf nog verborgen wilde houden of zich nog niet besefte. En ik wilde mijzelf, op dat moment, nog beschermen. Scherpe bewoordingen, humoristisch en cynisme, gingen over en weer. En daar is een band gesmeed.
Later en eigenlijk vooral na onze studietijd zijn onze banden nog extra verstevigd. Jouw rol is daarin denk ik ook heel belangrijk geweest. Ronald kwam los!
Bij Ronald kon je altijd terecht voor advies en EEN mening. Niet voor een prietprutpraatje van 5 minuten. Voor Ronald moest je tijd nemen. Maar nooit ten onrechte. Er volgde een scherp gesprek, advies en alles doorspekt met humor. Omgekeerd overigens ook. En ook hij had soms advies nodig. Onlangs nog.
Als het luisterend deel voorbij was, dan kwam de analyse. De analyse en vooral de conclusie was breedsprakig, direct, humoristisch en Ronald hield je – indirect – graag een spiegel voor. Meestal niet ten onrechte. Hij begreep echter ook dat die spiegel wel eens omgedraaid moest worden.
Lieve Warner, jouw bijzonder, maar vooral heel LIEVE man is heen gegaan. En zijn heengaan doet pijn en hij wordt gemist.
Met vriendelijke groet,
Patrick.
Lieve Warner,
We nemen afscheid van jouw man. En hoe trots mogen we zijn dat jullie elkaars man waren. Dat is niet altijd vanzelfsprekend geweest.
En van wat voor een man nemen we afscheid? Een hele bijzondere, in al zijn facetten!
Mijn eerste ontmoeting met Ronald was heel apart. Het was aan de bar in de sociëteit van SSR-R. In benevelde toestand en gestimuleerd door enkele vriendinnen probeerde hij bij mij te ontlokken dat wat hij – achteraf – zelf nog verborgen wilde houden of zich nog niet besefte. En ik wilde mijzelf, op dat moment, nog beschermen. Scherpe bewoordingen, humoristisch en cynisme, gingen over en weer. En daar is een band gesmeed.
Later en eigenlijk vooral na onze studietijd zijn onze banden nog extra verstevigd. Jouw rol is daarin denk ik ook heel belangrijk geweest. Ronald kwam los!
Bij Ronald kon je altijd terecht voor advies en EEN mening. Niet voor een prietprutpraatje van 5 minuten. Voor Ronald moest je tijd nemen. Maar nooit ten onrechte. Er volgde een scherp gesprek, advies en alles doorspekt met humor. Omgekeerd overigens ook. En ook hij had soms advies nodig. Onlangs nog.
Als het luisterend deel voorbij was, dan kwam de analyse. De analyse en vooral de conclusie was breedsprakig, direct, humoristisch en Ronald hield je – indirect – graag een spiegel voor. Meestal niet ten onrechte. Hij begreep echter ook dat die spiegel wel eens omgedraaid moest worden.
Lieve Warner, jouw bijzonder, maar vooral heel LIEVE man is heen gegaan. En zijn heengaan doet pijn en hij wordt gemist.
Met vriendelijke groet,
Patrick.
