Line, Mats en Jeroen
Wat ontzettend jammer dat we jullie moeten missen. Tijdens mn klimtijd heb ik jullie alle drie mogen leren kennen. De een wat beter dat de ander maar ik herinner me de mooie momenten samen. Met name met Line heb ik veel tijd doorgebracht in de bergen en de weg er naartoe in de camper. Dat begon tijdens de C2/C3 cursus en de jaren daarna waarin we veel samen hebben geklommen. Je zat altijd vol energie en enthousiasme over alles wat met klimmen te maken had, stilzitten was niet jouw ding. We hadden altijd lol, ook na het klimmen op de camping rondom het kampvuur met een drankje en wat slap geouwehoer waarbij ik ook Jeroen heb leren kennen. Maar Line soms konden we je ook wel schieten als je weer om 02:00 snachts in het lager van een berghut stond te springen van enthousiasme dat we weer mochten klimmen. En dat terwijl iedereen net wakker was en nog geen licht kon verdragen. Dan was ik altijd blij als we snel de gletscher op konden en 10 meter uit elkaar aan het touw liepen, ff rust. Maar je enthousiasme en gedrevenheid waren heel vaak ook hard nodig om iedereen er door te trekken als het ff zwaar was of tegen zat. Dat heeft je uiteindelijk ook heel ver gebracht. Samen namen we deel aan de expeditie academie waarbij ik een jaar voor de expeditie heb besloten om te stoppen met klimmen. Daar heb ik ook Mats leren kennen, vaak het tegenovergestelde van Line, rustig en bedachtzaam. Dat maakte jullie misschien ook wel zo’n goed klimduo. Ondanks dat ik al een jaar of 5 ben gestopt heb ik alles nog op de voet gevolgd en ik ben echt ontzettend onder de indruk van alle prestaties. Ik heb nog regelmatig heimwee naar die mooie tijden die we hebben beleefd met de cursussen, klimweekenden/weken en de tijd bij de expeditie academie. Het nieuws van afgelopen maandag kwam dan ook erg hard aan en voelt nog onwerkelijk! Maar goed, jullie hebben alle 3 je dromen nagejaagd en daar heb ik echt bewondering voor. Helaas komt dit veel te vroeg ten einde, maar jullie hebben wel geleefd en het maximale er uitgehaald, en daar mogen jullie heeel trots op zijn! Het ga jullie goed! Ook wil ik alle nabestaanden, familie en vrienden heel veel sterkte toewensen.
Jarron
Line, Mats en Jeroen
Wat ontzettend jammer dat we jullie moeten missen. Tijdens mn klimtijd heb ik jullie alle drie mogen leren kennen. De een wat beter dat de ander maar ik herinner me de mooie momenten samen. Met name met Line heb ik veel tijd doorgebracht in de bergen en de weg er naartoe in de camper. Dat begon tijdens de C2/C3 cursus en de jaren daarna waarin we veel samen hebben geklommen. Je zat altijd vol energie en enthousiasme over alles wat met klimmen te maken had, stilzitten was niet jouw ding. We hadden altijd lol, ook na het klimmen op de camping rondom het kampvuur met een drankje en wat slap geouwehoer waarbij ik ook Jeroen heb leren kennen. Maar Line soms konden we je ook wel schieten als je weer om 02:00 snachts in het lager van een berghut stond te springen van enthousiasme dat we weer mochten klimmen. En dat terwijl iedereen net wakker was en nog geen licht kon verdragen. Dan was ik altijd blij als we snel de gletscher op konden en 10 meter uit elkaar aan het touw liepen, ff rust. Maar je enthousiasme en gedrevenheid waren heel vaak ook hard nodig om iedereen er door te trekken als het ff zwaar was of tegen zat. Dat heeft je uiteindelijk ook heel ver gebracht. Samen namen we deel aan de expeditie academie waarbij ik een jaar voor de expeditie heb besloten om te stoppen met klimmen. Daar heb ik ook Mats leren kennen, vaak het tegenovergestelde van Line, rustig en bedachtzaam. Dat maakte jullie misschien ook wel zo’n goed klimduo. Ondanks dat ik al een jaar of 5 ben gestopt heb ik alles nog op de voet gevolgd en ik ben echt ontzettend onder de indruk van alle prestaties. Ik heb nog regelmatig heimwee naar die mooie tijden die we hebben beleefd met de cursussen, klimweekenden/weken en de tijd bij de expeditie academie. Het nieuws van afgelopen maandag kwam dan ook erg hard aan en voelt nog onwerkelijk! Maar goed, jullie hebben alle 3 je dromen nagejaagd en daar heb ik echt bewondering voor. Helaas komt dit veel te vroeg ten einde, maar jullie hebben wel geleefd en het maximale er uitgehaald, en daar mogen jullie heeel trots op zijn! Het ga jullie goed! Ook wil ik alle nabestaanden, familie en vrienden heel veel sterkte toewensen.
Jarron
