Some unspecified error has occurred.

Janos Urai

October 16, 1953 - May 28, 2023

Versteld en verslagen, met intens verdriet geven wij kennis van het overlijden van Janos. Hij is omgekomen bij een ongeluk tijdens het klimmen, zijn grote passie. In shock and with intense grief, we inform you of the death of Janos. He passed away in an accident while climbing, which was his big passion.

More... Less...

  • Memories Memories
    One moment please, your post is being saved...
  • Image Image
    To attach an image drag & drop it here or
    One moment please, your post is being saved...
  • Video Video
    Upload a video on YouTube and paste the code here:
    One moment please, your post is being saved...
  • Condolences Condolences
  • Condolences Condolences
    One moment please, your post is being saved...

Filter: Show all labels

Jan Wijbrans 2023-06-02 15:44:01 wrote:

Janos, we kenden elkaar al heel lang. Het zal in 1979 geweest zijn dat we elkaar voor het eerst ontmoetten, toen de Leidse Geologen inhuisden in het toen nieuwe Aardwetenschappengebouw in de Utrechtse Uithof. Jij was bezig in de kamer van Gordon Lister in de HPT-lab vleugel, waar ik als toen MSc student op een studentenkamer zat. Gordon was de verbindende factor toen. Jij was toen al met je promotie bezig. Net voor de eindstreep van onze carrières hebben we elkaar opgezocht om toch nog eens een project samen te doen. Dat werd het FluidNET project. In coronatijd hebben we samen gewandeld in de bossen tussen Roermond en Venlo omdat we in Coronatijd dachten dat buiten overleggen beter was dan binnen. En het tekende je ook, buiten in de bossen al wandelend onze plannen voor het toen nieuwe project doorsprekend. We gaan leuke dingen doen, zei jij, en we gaan een hoop van elkaar leren! Dat paste bij je. En ja, we zijn samen naar de Rursee geweest, en later met Akbar en Denise naar de Amolgarve in Portugal. Jij keek reikhalsend uit naar de nieuwe dingen die we zouden doen, en hoe we die nieuwe dingen dan zouden kunnen vertellen aan de ouwe hap die ‘alles al dacht te weten’ van de Amolgarve. Op weg naar de Rursee in je nieuwe camper vertelde je van plannen om met die stoere camper naar IJsland te gaan en daar 4WD weggetjes te rijden. Ook bleek dat we een passie voor bergsport deelden, en dat jij waar ik sportief klimmen al had opgegeven jij nog regelmatig in de bergen te vinden was (Matterhorn!). Naast de bergen, deelden we ook een passie voor de geologie van het Griekse eiland Naxos, waar wij beiden al jaren geleden projecten gedaan hadden. Jij zei altijd: Jan, we gaan samen een keer naar Naxos en dan kan ik je dingen laten zien die jij nog nooit gezien hebt. Waarop ik steevast antwoordde en ik jou dingen die jij nog nooit gezien hebt, beiden met een knipoog. En dat klopte ook, want hoewel we beiden veel op Naxos gezien hadden zag jij het door het oog van de fysicus en ik door het oog van de chemicus. En dan gaan we op z’n Grieks terrasje zitten op zo’n blauwe stoel met een rieten zitting en dan gaan we samen een ouzootje drinken zoals die ouwe mannetjes in Griekenland dat ook doen. Al die plannen die we nog samen hadden. Het gaat er niet meer van komen. We moeten afscheid nemen, te vroeg, veel te vroeg. Maar wanneer ik dan op Naxos aankom, ooit, dan zal ik dat glaasje Ouzo heffen op de herinneringen die we delen!

Jan Wijbrans 2023-06-02 15:44:01 wrote: Janos, we kenden elkaar al heel lang. Het zal in 1979 geweest zijn dat we elkaar voor het eerst ontmoetten, toen de Leidse Geologen inhuisden in het toen nieuwe Aardwetenschappengebouw in de Utrechtse Uithof. Jij was bezig in de kamer van Gordon Lister in de HPT-lab vleugel, waar ik als toen MSc student op een studentenkamer zat. Gordon was de verbindende factor toen. Jij was toen al met je promotie bezig. Net voor de eindstreep van onze carrières hebben we elkaar opgezocht om toch nog eens een project samen te doen. Dat werd het FluidNET project. In coronatijd hebben we samen gewandeld in de bossen tussen Roermond en Venlo omdat we in Coronatijd dachten dat buiten overleggen beter was dan binnen. En het tekende je ook, buiten in de bossen al wandelend onze plannen voor het toen nieuwe project doorsprekend. We gaan leuke dingen doen, zei jij, en we gaan een hoop van elkaar leren! Dat paste bij je. En ja, we zijn samen naar de Rursee geweest, en later met Akbar en Denise naar de Amolgarve in Portugal. Jij keek reikhalsend uit naar de nieuwe dingen die we zouden doen, en hoe we die nieuwe dingen dan zouden kunnen vertellen aan de ouwe hap die ‘alles al dacht te weten’ van de Amolgarve. Op weg naar de Rursee in je nieuwe camper vertelde je van plannen om met die stoere camper naar IJsland te gaan en daar 4WD weggetjes te rijden. Ook bleek dat we een passie voor bergsport deelden, en dat jij waar ik sportief klimmen al had opgegeven jij nog regelmatig in de bergen te vinden was (Matterhorn!). Naast de bergen, deelden we ook een passie voor de geologie van het Griekse eiland Naxos, waar wij beiden al jaren geleden projecten gedaan hadden. Jij zei altijd: Jan, we gaan samen een keer naar Naxos en dan kan ik je dingen laten zien die jij nog nooit gezien hebt. Waarop ik steevast antwoordde en ik jou dingen die jij nog nooit gezien hebt, beiden met een knipoog. En dat klopte ook, want hoewel we beiden veel op Naxos gezien hadden zag jij het door het oog van de fysicus en ik door het oog van de chemicus. En dan gaan we op z’n Grieks terrasje zitten op zo’n blauwe stoel met een rieten zitting en dan gaan we samen een ouzootje drinken zoals die ouwe mannetjes in Griekenland dat ook doen. Al die plannen die we nog samen hadden. Het gaat er niet meer van komen. We moeten afscheid nemen, te vroeg, veel te vroeg. Maar wanneer ik dan op Naxos aankom, ooit, dan zal ik dat glaasje Ouzo heffen op de herinneringen die we delen!

Comments (0)

  • No comments.