05-05 2016 20:30
wrote:
Zeer geschokt hoorde wij het bericht van het onverwachtse overlijden van Hans. De laatste tijd kwam hij regelmatig even bij ons binnen. We woonden tegenover elkaar. Hij kwam dan voor een potje honing, een telefoonnummer,aquarium blaadjes of filmpjes kijken van de pas uitgezette dassen in zijn lievelingsgebied De Nemerlaer, zoals hij zelf zei. Altijd vriendelijk en zachtaardig, altijd geïnteresseerd hoe het met de bijen ging en met de dassen. Ook als wij hem tegen kwamen fietsend in de natuur rondom De Kivietsblek stopte hij steeds voor een praatje, om te vertellen welke vogel hij net gezien of gehoord had. Of dat hij bij zijn stilteplekje geweest was, Daar zat hij graag onder een grote eik waar de buizerd ooit zijn horst gehad heeft ! De laatste keer dat hij bij ons was had hij geen tijd voor een kopje koffie,maar dat wilde Hans graag tegoed houden. Het is er niet meer van gekomen....Wat moet hij het zwaar hebben gehad zonder dat wij dat in de gaten hadden. Hij vertelde wel dat het leven moeilijk was de laatste tijd,maar wij hoopte zo voor hem dat het snel beter zou gaan. Dit plotseling overlijden is zo verdrietig..... Wij wensen de familie van Hans heel veel kracht toe om het verdriet om zijn verlies te kunnen dragen. We willen ook hier onze oprechte deelneming betuigen Rust zacht lieve Hans we zullen je echt missen !
05-05 2016 20:30
wrote:
Zeer geschokt hoorde wij het bericht van het onverwachtse overlijden van Hans. De laatste tijd kwam hij regelmatig even bij ons binnen. We woonden tegenover elkaar. Hij kwam dan voor een potje honing, een telefoonnummer,aquarium blaadjes of filmpjes kijken van de pas uitgezette dassen in zijn lievelingsgebied De Nemerlaer, zoals hij zelf zei. Altijd vriendelijk en zachtaardig, altijd geïnteresseerd hoe het met de bijen ging en met de dassen. Ook als wij hem tegen kwamen fietsend in de natuur rondom De Kivietsblek stopte hij steeds voor een praatje, om te vertellen welke vogel hij net gezien of gehoord had. Of dat hij bij zijn stilteplekje geweest was, Daar zat hij graag onder een grote eik waar de buizerd ooit zijn horst gehad heeft ! De laatste keer dat hij bij ons was had hij geen tijd voor een kopje koffie,maar dat wilde Hans graag tegoed houden. Het is er niet meer van gekomen....Wat moet hij het zwaar hebben gehad zonder dat wij dat in de gaten hadden. Hij vertelde wel dat het leven moeilijk was de laatste tijd,maar wij hoopte zo voor hem dat het snel beter zou gaan. Dit plotseling overlijden is zo verdrietig..... Wij wensen de familie van Hans heel veel kracht toe om het verdriet om zijn verlies te kunnen dragen. We willen ook hier onze oprechte deelneming betuigen Rust zacht lieve Hans we zullen je echt missen !
