15-04 2020 09:58
wrote:
Tisselt, 14 april 2020
Dag Louis,
Op de dag na Paasmaandag een brief schrijven aan iemand die met Pasen overleden is ... zijn dit vijgen na Pasen? Voor velen wel, maar voor jou , Louis, is dat vast en zeker toch wat anders, want is het eigenlijk een toeval dat jij op Pasen je grote valies nam met daarin heel veel dienstvaardigheid en een rotsvast geloof?
Ik herinner me het KWB-weekend in ‘Heer sur Meuse’. Het was voor onze pastoor Frans Dehond onmogelijk om die lange verplaatsing te maken en je was teleurgesteld. Wij zagen het niet zitten om naar de plaatselijke kerk te gaan. Je was teleurgesteld en verbolgen. Waar was die “K” van “kwb”? Jij was toen gewoon eerlijk, rechtuit en consequent .
Ik kwam je overal tegen waar er helpers nodig waren.
24 december… het was bar koud … er blies een noorderwind en de thermometer zakte en zakte. Ik moest voor iets op school zijn en merkte dat de centrale verwarming niet meer werkte. Gelukkig had jij me wel enkele knepen van het vak geleerd. Enkele pogingen lukten, maar vlug merkte ik dat er meer deskundige interventie nodig was. Telefonisch contact met jou lukte toen even niet. Enkele andere hulplijnen mislukten ook. In de middernachtmis zat jij achter mij. “Louis, de chauffage van de school is kapot”. “Wacht, straks”. Na de nachtmis pikte je me thuis op en na enkele uren sleutelen en wat wisselstukken uit je atelier, knetterde een jeugdig-gezond vlammetje in die oeroude brander.
Jij stond achter de toog op de eetdagen, bij de vaat op de mosselfeesten. Je zat patatten te jassen in de veranda en zwaaide met dweil en aftrekker in het PC. Je ruimde mee de speelplaats op, wist raad met alles waar wij geen blijf mee wisten. Je herstelde de luifel van de speelplaats en brandde roofing op het dak voor de schoolbus en ….
Soms botste je in al je enthousiasme en idealisme op reglementen of afspraken, maar dat hadden we je echt niet kwalijk mogen nemen, sorry.
Op mijn netvlies staat een mooi beeld gebrand.
Jij op je fiets met je trouwe bruine viervoeter lopend naast je. Twee kameraden. Je reed van ‘thuis’ naar ‘huis’ en je zwaaide naar me. Het was ons afscheid.
Louis,
mag ik je danken voor zoveel gratuite dienstbaarheid
mag ik je danken voor zoveel oprechte eerlijkheid
mag ik je danken voor je oprechte geloof
mag ik je danken omdat je er zo vaak was voor de parochie en de school.
Merci
Zeer genegen
Michel en Annemie
15-04 2020 09:58
wrote:
Tisselt, 14 april 2020
Dag Louis,
Op de dag na Paasmaandag een brief schrijven aan iemand die met Pasen overleden is ... zijn dit vijgen na Pasen? Voor velen wel, maar voor jou , Louis, is dat vast en zeker toch wat anders, want is het eigenlijk een toeval dat jij op Pasen je grote valies nam met daarin heel veel dienstvaardigheid en een rotsvast geloof?
Ik herinner me het KWB-weekend in ‘Heer sur Meuse’. Het was voor onze pastoor Frans Dehond onmogelijk om die lange verplaatsing te maken en je was teleurgesteld. Wij zagen het niet zitten om naar de plaatselijke kerk te gaan. Je was teleurgesteld en verbolgen. Waar was die “K” van “kwb”? Jij was toen gewoon eerlijk, rechtuit en consequent .
Ik kwam je overal tegen waar er helpers nodig waren.
24 december… het was bar koud … er blies een noorderwind en de thermometer zakte en zakte. Ik moest voor iets op school zijn en merkte dat de centrale verwarming niet meer werkte. Gelukkig had jij me wel enkele knepen van het vak geleerd. Enkele pogingen lukten, maar vlug merkte ik dat er meer deskundige interventie nodig was. Telefonisch contact met jou lukte toen even niet. Enkele andere hulplijnen mislukten ook. In de middernachtmis zat jij achter mij. “Louis, de chauffage van de school is kapot”. “Wacht, straks”. Na de nachtmis pikte je me thuis op en na enkele uren sleutelen en wat wisselstukken uit je atelier, knetterde een jeugdig-gezond vlammetje in die oeroude brander.
Jij stond achter de toog op de eetdagen, bij de vaat op de mosselfeesten. Je zat patatten te jassen in de veranda en zwaaide met dweil en aftrekker in het PC. Je ruimde mee de speelplaats op, wist raad met alles waar wij geen blijf mee wisten. Je herstelde de luifel van de speelplaats en brandde roofing op het dak voor de schoolbus en ….
Soms botste je in al je enthousiasme en idealisme op reglementen of afspraken, maar dat hadden we je echt niet kwalijk mogen nemen, sorry.
Op mijn netvlies staat een mooi beeld gebrand.
Jij op je fiets met je trouwe bruine viervoeter lopend naast je. Twee kameraden. Je reed van ‘thuis’ naar ‘huis’ en je zwaaide naar me. Het was ons afscheid.
Louis,
mag ik je danken voor zoveel gratuite dienstbaarheid
mag ik je danken voor zoveel oprechte eerlijkheid
mag ik je danken voor je oprechte geloof
mag ik je danken omdat je er zo vaak was voor de parochie en de school.
Merci
Zeer genegen
Michel en Annemie
