Lieve Stella,
Jouw vader en ik zijn al 25 jaar vriendjes. Ik ken papa van handbal. Hij was best goed maar kon niet zo goed tegen zn verlies.
Papa is voor mij een super vriend geweest al die jaren. Hij stond altijd voor me klaar, heeft me bijvoorbeeld bij elke verhuizing geholpen, altijd geholpen met klussen,hij was ontzettend handig en vond het altijd leuk om met een oplossing te komen.
Of me ergens naar toe brengen of ophalen, hij vond auto rijden leuk en het maakte niet uit waar naar toe.
We gingen ook regelmatig samen (of met Jurgen, Serge bijv.) eten, hij hield van lekker eten en gezelligheid. Al kwam het er vaak op neer dat ik ging koken en de jongens aanschoven bij mij thuis.
Papa kende door de jaren heen een hoop van mijn vriendinnen en hij was altijd tegen iedereen even aardig en stond ook voor hen klaar, al kende hij hen amper.
Dat was papa, altijd voor iedereen stond hij klaar. Hij had een heel groot hart!
Wat mij altijd bij zal blijven is dat ik naar het ziekenhuis moest voor een onderzoek aan mn rug. Ik kon bijna niet lopen. Papa bood meteen aan om me te helpen en te brengen. Hij bleef bij me, ookal liep de afspraak bijna 5 kwartier uit.
Je kon echt altijd op papa rekenen! En dat is ontzettend fijn om zo’n vriend te hebben.
Hij hield van gezelligheid maar dat had ik al gezegd. En jij houdt dat ook, dat heb ik gezien toen we pannenkoeken gingen bakken bij mij en Marc thuis en samen gingen meezingen op André Hazes om daarna te “headbangen” op de muziek van de drop kick murphys.
We gingen ook regelmatig met een groepje uit eten of borrelen in de stad (onze stamkroegen in Haarlem heette “Fidel” en "De Gooth" )of naar het 5-mei festival in de hout. Papa had een boom uitgekozen in de Hout en iedereen wist altijd waar DE boom was. Bij die plek was het altijd gezellig en een komen en gaan van handbalvrienden en andere vrienden.
Ook ging ik met papa (en vrienden) naar Haarlem Jazz, een muziek festival in de stad.
Wie weet bestaat dat nog als jij wat ouder bent. Niet perse voor de muziek, maar voor de biertjes en de gezelligheid. Daarbij gingen we wel altijd (niet zo netjes) mensen uitlachen en flauwe grappen maken.
Dat kon papa ook, altijd grappen maken.
Ook stapte ik regelmatig bij papa in de auto en reden we naar Frankrijk om lekkere kaasjes te halen en BBQ vlees en dan hup terug naar huis om te BBQ-en. Achterlijk natuurlijk om uren in de auto te zitten en dan boodschappen te doen. Onderweg goede en lange gesprekken over dingen die we mee maakten, nog wilde gaan doen en hoe de toekomst zagen. Dat waren fijne momenten. We renden vaak als 2 kleine kinderen rond in die mega mega grote supermarkten, ook hier weer grappen uithalen met andere mensen en hard lachen.
We hebben heel veel film avondjes gehad waarbij we keihard lachend op de bank hingen (soms op de grond rollend van plezier)bij het kijken van Jackass afleveringen of Little Britain of "Keek op de Week" (ik hoop dat je dat nog eens kunt bekijken later!) Ook keken we regelmatig enge films. Maar we hebben serieus ook Finding Nemo gekeken.
Papa maakte ook vaak cd-tjes voor me met mijn lievelingsmuziek. Een cd zal je denken wat is dat? Nou dat moet je maar eens opzoeken. Hij lachte me altijd uit, en tegen de tijd dat je dit leest snap je dat vast. Hij lachte me uit omdat ik toen graag naar Bon Jovi luisterde. Dat zijn als jij dit leest
" fossielen" al noemde papa ze altijd al zo tegen mij.
We gingen ook graag met groepje vrienden naar een concert, lekker harde punk/punk rock muziek. Het laatste concert waar ik met papa was, was in de Melkweg in Amsterdam bij “ me first and the gimme gimmes” Dat was op zijn verjaardag (en die van oom Jurgen natuurlijk en hij was ook mee net als Martijn en Marc) op 4 juli 2019. Dat is de foto die ik hier bij zet.
Ik ben met papa naar Lyon geweest, de stad waar hij zo vreselijk dol op was. Hij wilde het me graag laten zien en eenmaal daar, kreeg ik een rondleiding door de stad. Papa kende elk straatje, kroegje en plekje in de stad. Alsof hij er al jaren woonde! Het was een mooie en bijzondere reis, papa weet zo veel en heeft me veel geleerd. Bijvoorbeeld HET bakkertje waar ik een eclair moest proeven en hij had gelijk zo ontzettend lekker! Er staan wat fotos bij uit Lyon waar we melig waren.
Papa was dol op de wintersport en ging dan zo vaak mogelijk naar de sneeuw. Ik werkte al die tijd op een reisburo en altijd gingen we van alles uitzoeken (al waren we meer aan het kletsen aan de balie dan echt op zoek) maar het kwam er op neer dat papa altijd iets beters of goedkoper online kon vinden.
Papa was een keer op bezoek op het reisburo omdat we zouden lunchen, toen er een indringer in het reisburo was. Papa zat aan de grote tafel en stond in no-time naast me toen ik de indringer weg jaagde. Als hij er niet was geweest had ik dat nooit gedurfd.
Toen ik coach was van een handbal team met pubermeiden, had ik een team-uitje naar Den Haag waar ik met die meiden zou gaan snowboarden. Alleen dat kon ik helemaal niet, dus hup papa ging mee en hij hielp al die meiden met het aandoen van de schoenen tot op het snowboard blijven staan. Hij was (ik herhaal het weer) zo aardig altijd en wilde altijd helpen. Ik heb daar nog een foto van die ik hier bij zet.
Toen ik aan het herstellen was van mijn rug operatie moest ik meer gaan bewegen. Papa en ik zijn toen samen naar de sportschool gegaan en lid geworden om te gaan “fitnessen” . Het leek wat uit zijn comfort zone maar we zijn 2 jaar lid geweest en gingen braaf 2x per week daarheen. Oké we waren meer aan het kletsen dan meedoen maar goed.
Ook wil ik nog met je delen dat papa (samen met oom Jurgen) en Serge en nog een groep gekkies, kampleiding was bij het Blinkert handbal kamp. De meest legendarische epische avonden waren toch wel de kamp vergaderingen. Zoveel lol met deze groep, zoveel harde grappen, zoveel respect voor elkaar en zoveel gezelligheid. Het ging er eigenlijk niet om wat we moesten afspreken, het was meer de lol onderling. Als papa eenmaal aan het lachen was, ging je vanzelf meelachen.
Jaar in jaar uit gingen we met 40 tot 60 kinderen 4 dagen lang op handbal kamp, dat zijn toch wel een paar van de mooiste herinneringen die ik met papa deel.
Een van de meest heftige dingen die ik met papa deel is dat op 1 van die kampen, papa zn schouder uit de kom ging. Dat was op een uitje in een zwembad. Hij zou samen met Joost wel even van de hoge glijbaan afgaan en bij het afzetten, ging zn schouder uit de kom. Dat was een hele toestand maar gelukkig was Joost fysio en kon hem helpen. Mijn nichtje Karen zag het ook gebeuren en is onderaan de glijbaan gaan liggen (eigenlijk gleed zo vol over de vloer in haar badpak om papa op te vangen want hij moest nog van die glijbaan af) Ondanks de ellende was dit een grappig moment.
Papa heeft een tijdje met een mitella gelopen. Was best onhandig op kamp maar met wat pijnstillers was het wel te doen. Ik was met papa de leiding van de slaapkamer van de C-meisjes. We sliepen in stapelbedden met 12 meisjes. Die meiden hadden alle stapelbedden tegen elkaar gezet en zijn bovenin gaan liggen zodat papa onderin kon liggen zonder al die drukke meiden om hem heen. Slapen ging niet en papa kon best goed klagen eigenlijk haha. Ondanks dat is hij nadat hij hersteld was wel weer gaan handballen. De mannen uit papa’s team moeten dat maar vertellen hoe dat ging.
Toen mama zwanger was van jou, gingen papa en mama en Marc en ik een weekend naar Lille in Frankrijk. Papa en mama gingen ons daar vertellen dat mama zwanger was. We zijn daar uit eten geweest en ik zal die foto hierbij zetten.
Zo bijzonder! En nu ben jij al bijna 6.
Lieve Stella jouw papa is een super mooie lieve man en hij was mijn beste vriend. Ik zal hem voor altijd missen en hij heeft een mooi plekje in mijn hart.
Er zijn nog zoveel momenten met papa die ik graag tegen je vertel, dat komt later wel.
Ik hoop zo dat jij papa zal kunnen blijven herinneren door deze verhalen van al zijn vrienden en familie.
Papa was stoer, sterk, lief en had, ondanks zijn grote mond een klein (maar ook heel groot) hart!
Ik wens je mooie herinneringen van papa toe lieve schat.
Lieve Stella,
Jouw vader en ik zijn al 25 jaar vriendjes. Ik ken papa van handbal. Hij was best goed maar kon niet zo goed tegen zn verlies.
Papa is voor mij een super vriend geweest al die jaren. Hij stond altijd voor me klaar, heeft me bijvoorbeeld bij elke verhuizing geholpen, altijd geholpen met klussen,hij was ontzettend handig en vond het altijd leuk om met een oplossing te komen.
Of me ergens naar toe brengen of ophalen, hij vond auto rijden leuk en het maakte niet uit waar naar toe.
We gingen ook regelmatig samen (of met Jurgen, Serge bijv.) eten, hij hield van lekker eten en gezelligheid. Al kwam het er vaak op neer dat ik ging koken en de jongens aanschoven bij mij thuis.
Papa kende door de jaren heen een hoop van mijn vriendinnen en hij was altijd tegen iedereen even aardig en stond ook voor hen klaar, al kende hij hen amper.
Dat was papa, altijd voor iedereen stond hij klaar. Hij had een heel groot hart!
Wat mij altijd bij zal blijven is dat ik naar het ziekenhuis moest voor een onderzoek aan mn rug. Ik kon bijna niet lopen. Papa bood meteen aan om me te helpen en te brengen. Hij bleef bij me, ookal liep de afspraak bijna 5 kwartier uit.
Je kon echt altijd op papa rekenen! En dat is ontzettend fijn om zo’n vriend te hebben.
Hij hield van gezelligheid maar dat had ik al gezegd. En jij houdt dat ook, dat heb ik gezien toen we pannenkoeken gingen bakken bij mij en Marc thuis en samen gingen meezingen op André Hazes om daarna te “headbangen” op de muziek van de drop kick murphys.
We gingen ook regelmatig met een groepje uit eten of borrelen in de stad (onze stamkroegen in Haarlem heette “Fidel” en "De Gooth" )of naar het 5-mei festival in de hout. Papa had een boom uitgekozen in de Hout en iedereen wist altijd waar DE boom was. Bij die plek was het altijd gezellig en een komen en gaan van handbalvrienden en andere vrienden.
Ook ging ik met papa (en vrienden) naar Haarlem Jazz, een muziek festival in de stad.
Wie weet bestaat dat nog als jij wat ouder bent. Niet perse voor de muziek, maar voor de biertjes en de gezelligheid. Daarbij gingen we wel altijd (niet zo netjes) mensen uitlachen en flauwe grappen maken.
Dat kon papa ook, altijd grappen maken.
Ook stapte ik regelmatig bij papa in de auto en reden we naar Frankrijk om lekkere kaasjes te halen en BBQ vlees en dan hup terug naar huis om te BBQ-en. Achterlijk natuurlijk om uren in de auto te zitten en dan boodschappen te doen. Onderweg goede en lange gesprekken over dingen die we mee maakten, nog wilde gaan doen en hoe de toekomst zagen. Dat waren fijne momenten. We renden vaak als 2 kleine kinderen rond in die mega mega grote supermarkten, ook hier weer grappen uithalen met andere mensen en hard lachen.
We hebben heel veel film avondjes gehad waarbij we keihard lachend op de bank hingen (soms op de grond rollend van plezier)bij het kijken van Jackass afleveringen of Little Britain of "Keek op de Week" (ik hoop dat je dat nog eens kunt bekijken later!) Ook keken we regelmatig enge films. Maar we hebben serieus ook Finding Nemo gekeken.
Papa maakte ook vaak cd-tjes voor me met mijn lievelingsmuziek. Een cd zal je denken wat is dat? Nou dat moet je maar eens opzoeken. Hij lachte me altijd uit, en tegen de tijd dat je dit leest snap je dat vast. Hij lachte me uit omdat ik toen graag naar Bon Jovi luisterde. Dat zijn als jij dit leest
" fossielen" al noemde papa ze altijd al zo tegen mij.
We gingen ook graag met groepje vrienden naar een concert, lekker harde punk/punk rock muziek. Het laatste concert waar ik met papa was, was in de Melkweg in Amsterdam bij “ me first and the gimme gimmes” Dat was op zijn verjaardag (en die van oom Jurgen natuurlijk en hij was ook mee net als Martijn en Marc) op 4 juli 2019. Dat is de foto die ik hier bij zet.
Ik ben met papa naar Lyon geweest, de stad waar hij zo vreselijk dol op was. Hij wilde het me graag laten zien en eenmaal daar, kreeg ik een rondleiding door de stad. Papa kende elk straatje, kroegje en plekje in de stad. Alsof hij er al jaren woonde! Het was een mooie en bijzondere reis, papa weet zo veel en heeft me veel geleerd. Bijvoorbeeld HET bakkertje waar ik een eclair moest proeven en hij had gelijk zo ontzettend lekker! Er staan wat fotos bij uit Lyon waar we melig waren.
Papa was dol op de wintersport en ging dan zo vaak mogelijk naar de sneeuw. Ik werkte al die tijd op een reisburo en altijd gingen we van alles uitzoeken (al waren we meer aan het kletsen aan de balie dan echt op zoek) maar het kwam er op neer dat papa altijd iets beters of goedkoper online kon vinden.
Papa was een keer op bezoek op het reisburo omdat we zouden lunchen, toen er een indringer in het reisburo was. Papa zat aan de grote tafel en stond in no-time naast me toen ik de indringer weg jaagde. Als hij er niet was geweest had ik dat nooit gedurfd.
Toen ik coach was van een handbal team met pubermeiden, had ik een team-uitje naar Den Haag waar ik met die meiden zou gaan snowboarden. Alleen dat kon ik helemaal niet, dus hup papa ging mee en hij hielp al die meiden met het aandoen van de schoenen tot op het snowboard blijven staan. Hij was (ik herhaal het weer) zo aardig altijd en wilde altijd helpen. Ik heb daar nog een foto van die ik hier bij zet.
Toen ik aan het herstellen was van mijn rug operatie moest ik meer gaan bewegen. Papa en ik zijn toen samen naar de sportschool gegaan en lid geworden om te gaan “fitnessen” . Het leek wat uit zijn comfort zone maar we zijn 2 jaar lid geweest en gingen braaf 2x per week daarheen. Oké we waren meer aan het kletsen dan meedoen maar goed.
Ook wil ik nog met je delen dat papa (samen met oom Jurgen) en Serge en nog een groep gekkies, kampleiding was bij het Blinkert handbal kamp. De meest legendarische epische avonden waren toch wel de kamp vergaderingen. Zoveel lol met deze groep, zoveel harde grappen, zoveel respect voor elkaar en zoveel gezelligheid. Het ging er eigenlijk niet om wat we moesten afspreken, het was meer de lol onderling. Als papa eenmaal aan het lachen was, ging je vanzelf meelachen.
Jaar in jaar uit gingen we met 40 tot 60 kinderen 4 dagen lang op handbal kamp, dat zijn toch wel een paar van de mooiste herinneringen die ik met papa deel.
Een van de meest heftige dingen die ik met papa deel is dat op 1 van die kampen, papa zn schouder uit de kom ging. Dat was op een uitje in een zwembad. Hij zou samen met Joost wel even van de hoge glijbaan afgaan en bij het afzetten, ging zn schouder uit de kom. Dat was een hele toestand maar gelukkig was Joost fysio en kon hem helpen. Mijn nichtje Karen zag het ook gebeuren en is onderaan de glijbaan gaan liggen (eigenlijk gleed zo vol over de vloer in haar badpak om papa op te vangen want hij moest nog van die glijbaan af) Ondanks de ellende was dit een grappig moment.
Papa heeft een tijdje met een mitella gelopen. Was best onhandig op kamp maar met wat pijnstillers was het wel te doen. Ik was met papa de leiding van de slaapkamer van de C-meisjes. We sliepen in stapelbedden met 12 meisjes. Die meiden hadden alle stapelbedden tegen elkaar gezet en zijn bovenin gaan liggen zodat papa onderin kon liggen zonder al die drukke meiden om hem heen. Slapen ging niet en papa kon best goed klagen eigenlijk haha. Ondanks dat is hij nadat hij hersteld was wel weer gaan handballen. De mannen uit papa’s team moeten dat maar vertellen hoe dat ging.
Toen mama zwanger was van jou, gingen papa en mama en Marc en ik een weekend naar Lille in Frankrijk. Papa en mama gingen ons daar vertellen dat mama zwanger was. We zijn daar uit eten geweest en ik zal die foto hierbij zetten.
Zo bijzonder! En nu ben jij al bijna 6.
Lieve Stella jouw papa is een super mooie lieve man en hij was mijn beste vriend. Ik zal hem voor altijd missen en hij heeft een mooi plekje in mijn hart.
Er zijn nog zoveel momenten met papa die ik graag tegen je vertel, dat komt later wel.
Ik hoop zo dat jij papa zal kunnen blijven herinneren door deze verhalen van al zijn vrienden en familie.
Papa was stoer, sterk, lief en had, ondanks zijn grote mond een klein (maar ook heel groot) hart!
Ik wens je mooie herinneringen van papa toe lieve schat.
