jeroen.borghs Send a message to

jeroen.borghs

jeroen.borghs

Deze tekst werd in naam van çavaria voorgelezen op de uitvaart van Deborah: Beste aanwezigen, beste familie, beste vrienden | Liefste Deborah | De internationale, Vlaamse en Gentse LGBTI-gemeenschap is een boegbeeld kwijt. We zullen je missen in je grootsheid, en in de kleine, eenvoudige dingen. | Het was verbazend hoe groot jouw netwerk was. Overal in Gent en ver daarbuiten kende men jou. Je kon als geen ander mensen overtuigen en politici tot actie aanzetten. En je deed dat vlot, of het nu in het Engels, Italiaans of Gents was. | Je zette je talenten in op alle fronten. Zo was je vanaf het eerste uur betrokken bij de ontwikkeling van de transwet in België. Zelfs deze laatste weken trok je nog mee aan de kar om die vreselijke wet te wijzigen. Opgeven stond niet in je woordenboek. Een feministe en activiste in hart en nieren. | Tijdens de omschakeling van holebifederatie naar çavaria stond je personeel, verenigingen én bestuur bij met je expertise over het transgenderthema en je inzichten in de doelgroep. Transgenders er gewoon bijnemen was niet genoeg. “Een goede verdediging van transgenderrechten ga je maar bekomen wanneer transgender personen zelf naar buiten komen”, zei je ooit. Eens dat voor mekaar was, smeedde je de holebi- en transgenderbeweging succesvol tot één geheel. | Je stuurde çavaria ook het pad van de internationalisering op. Je was al co-voorzitster van ILGA-Europe nog voor wij deelnamen aan Europese congressen. Je verruimde onze blik en leerde ons de waarde van internationale solidariteit. Niet alleen met holebi’s, transgenders en intersekse personen, maar met alle minderheden en groepen die met onderdrukking en uitsluiting te maken krijgen. | Persoonlijk leerde ik je kennen in de werkgroep politiek. Ik was als pas afgestuurde snotneus tamelijk onder de indruk van je dossierkennis op zowat alle vlakken. Je drukte je stempel op de discussies die we daar voerden en bepaalde zo mee de standpunten van çavaria. | Je zetelde in de raad van bestuur van çavaria vanuit die werkgroep politiek, maar ook vanuit jezelf als de recht-door-zee en no-nonsens woman die je was. Jij durfde tegen de stroom ingaan, nam zelden een blad voor de mond, maar was nooit pretentieus. Je kon met iedereen door één deur, meningsverschillen of niet. | Als personeelsverantwoordelijke van çavaria sprong je vaak eens binnen op kantoor, gewoon om hallo te zeggen, een praatje te maken, te lachen of strategieën te bespreken. En dat bleef je ook daarna doen. Je zat steevast op de eerste rij bij activiteiten en debatten. Zo legde je politici eerder dit jaar op het congres van çavaria nog het vuur aan de schenen. Loze beloften doorprikken kon je als de beste. | Maar je zorgde ook voor mensen, ondersteunde ze, liet ze groeien. “Ge hebt dat goed gedaan”, zei je na afloop van een debat dat ik modereerde. Je stond altijd klaar met raad, een complimentje en opbouwende kritiek. Je hebt zovele activisten mee gevormd dat je impact op onze beweging niet te onderschatten is. | Dat deed je ook als coördinatrice van Casa Rosa. Je bestierde de dagelijkse werking van het Oost-Vlaamse huis en liep de deur van zowel het provinciehuis als het stadhuis plat. Je tekende het diversiteitsbeleid van provincie en stad mee uit en nam het op voor lesbiennes en bivrouwen in de seniorenraad. | Alles wat ik tot nu toe gezegd heb beschrijft nog steeds maar een fractie van wat je deed Deborah. Al het werk dat je op internationaal vlak deed, laat ik aan Evelyne om toe te lichten. | Wij zijn jou als vrienden en als activisten voor altijd dankbaar voor wat je voor ons en voor toekomstige generaties betekent hebt. Je hebt de letters van LGBTI één voor één op vele kaarten gezet. In ons hoofd blijft jouw stem weerklinken en blijf je ons kritisch geweten. We sloten je jaren geleden al in ons hart, en daar blijf je zitten. Je naam zal nog vaak en lang weerklinken in onze kantoren, in de huizen en de vele Vlaamse verenigingen. We beloven te blijven vechten voor holebi’s, transgenders en intersekse personen. We zullen Nie Pleuje! | Rust zacht, lieve Deborah.

More...